Di bawah rejim Yusin, Perlembagaan Republik Ketiga Korea telah digantikan dengan Perlembagaan Yusin, Perlembagaan Republik Keempat.

Selaras dengan Perlembagaan Yusin, sebuah badan perwakilan pemilih yang dipanggil Majlis Penyatuan Kebangsaan (통일주체국민회의, Tongil Juche Gungmin Hoeui) telah ditubuhkan. Persidangan itu memilih presiden dan satu pertiga daripada ahli parlimen. Tempoh jawatan presiden dilanjutkan kepada enam tahun, tanpa sekatan perlembagaan ke atas bilangan penggal yang seseorang boleh berkhidmat–dengan berkesan menjadikan Presiden Park seumur hidup. Ia juga membenarkan presiden untuk mengisytiharkan "langkah kecemasan," (긴급조치권, Gingeup Jochi ), yang membenarkan presiden untuk mengisytiharkan undang-undang tanpa pengesahan oleh Perhimpunan Kebangsaan dan menggantung kebebasan awam.

Dari segi amalannya, kuasa persidangan untuk melantik satu pertiga daripada penggubal undang-undang telah dilaksanakan oleh presiden, menjaminnya majoriti parlimen dan kawalan ke atas parlimen. Digabungkan dengan kuasa luasnya untuk memerintah melalui dekri dan menyekat kebebasan perlembagaan, Perlembagaan Yusin menganugerahkan presiden dengan hampir semua kuasa pemerintahan di negara itu.

Park mewajarkan penciptaan diktator undang-undang dengan berhujah bahawa ekonomi Korea Selatan terlalu lemah untuk membenarkan demokrasi liberal gaya Barat. Sebaliknya, beliau berhujah bahawa negara memerlukan "demokrasi ala Korea" dengan jawatan presiden yang kuat dan tidak dicabar untuk kekal stabil.[1]